Rond 2004 stond Kris Gommeren al mee aan de wieg van de bloedbank van de universitaire dierenkliniek te Gent, en na mijn overgang naar de universitaire dierenkliniek te Luik werd daar een zelfde initiatief opgestart. Deze bloedbanken werkten reeds met een aantal gemotiveerde eigenaars, die vaak zel feen dier hadden dat ooit een transfusie nodig had gehad, of welke zelf aan de dierenkliniek werkten. Deze dieren werden echter meestal ingeschakeld wanneer er dringend een transfusie nodig was, wat tot ongelofelijk stresserende situaties leidde. Elke keer dat een dier moet worden getransfundeerd, gebeurde dit snel tussen twee consultaties in, en door tijdsgebrek werden belangrijke onderzoeken zoals bloedgroepbepalingen, verenigbaarheidstesten of screenings op infectieziekten bij de donor niet uitgevoerd. Anderzijds leidde al deze stress die geassocieerd werd met transfusies vvaak tot uitstel en afstel, met fatale gevolgen voor de patient tot gevolg. Het team van dierenartsen deed ongetwijfeld ook toen reeds zijn uiterste best, maar het was duidelijk dat de zaken een pak beter konden.

Langzaamaan werd bijgevolg overgegaan naar geplande donaties binnen de dierenkliniek. Door deze overgang, werd het mogelijk om altijd bloedeenheden beschikbaar te hebben, getypeerd voor hun bloedgroep en waarnaar voorafgaand onderzoek zou zijn uitgevoerd om ervoor te zorgen dat ze geen besmettelijke ziekten kunnen overbrengen. Ondertussen evolueerde de diergeneeskunde steeds verder, en werd een dier ook een echt familielid, waarvoor de eigenaars steeds betere behandelingen wensten. Binnen een verwijscentrum zoals een universitaire dierenkliniek met tal van specialisten aan boord, leidde dit zeer snel tot een dramatische stijging in het aantal transfusies dat nodig was. Terzelfdertijd kregen we steeds meer vragen van praktijkdierenartsen om bloedprodukten aan hen te kunnen leveren voor hun patiënten. Omdat de universitaire bloedbank niet meer tegemoet kon komen aan de eigen vraag binnen de kliniek, noch aan de vraag van collega’s, werd dringend gezocht naar een oplossing. Deze werd gevonden via de samenwerking met een reeds bestaande bloedbank uit Portugal. De Portuguese bloedbank werkte reeds volgens de hoogste standaarden, en was bereidt om samen met on seen Benelux bloedbank in het leven te reopen. Deze Benelux bloedbank wordt volop ondersteund door de universitaire dierenkliniek van Luik, waar een groot deel van de donaties momenteel wordt uitgevoerd. Het doel van de Benelux bloedbank is echter om donaties uit te voeren op verschillende lokaties, en zo aan de noden van dierenartsen voor hun patiënten te kunnen voldoen, in de Benelux in het bijzonder.

Een veterinaire bloedbank is dus veel meer dan een organisatie die enkel bloed afneemt. Pauline Jaillon is als dierenartse verantwoordelijk voor de dagelijkse werking van de bloedbank. Zij spendeeert heel veel energie aan recrutering van donoren, alsook communicatie met dierenartsen. Een computerplatform om alle fundamentele informatie voor de traceerbaarheid van bloeddonors en eenheden te classificeren. Ook is het hierdoor mogelijk geworden om een bestel-/distributiesysteem te organiseren waardoor bloedtransfusies snel en efficiënt kunnen worden uitgevoerd. Daarnaast doen we er alles aan om een zo veilig en kwalitatief mogelijk product te creëren. Al onze bloedzakken worden gescheiden in verschillende componenten om hun houdbaarheid te verlengen, en het risico op transfusiereacties te verkleinen. Alle eenheden worden getest op overdraagbare ziekten, en de bloedgroep en het volume worden steeds zorgvuldig genoteerd....

Een hele onderneming, en we hopen op uw medewerking te mogen rekenen om mee verder aan dit verhaal te schrijven!